"SMAK DYMU" Anna Trojanowska
Pamiętacie Leę z "Piołunu na zapomnienie"? Oto kontynuacja jej losów.
Po śmierci Józefa Lea wyszła za mąż za jego wspólnika, Wincenta Reutowicza. I kto by pomyślał, skoro darli ze sobą koty? Życie jednak zaskakuje. Z czasem zaczęli się docierać. On wdowiec, ona wdowa - połączyła ich samotność i wspólna apteka.
Powieść rozpoczyna się w 1914 r., parę miesięcy przed wybuchem wojny. Po 10 latach małżeństwa ich miłość pomału wygasa, jedynie tli się. Całe uczucie przenoszą na córki : Frankę zwaną Frusią, Zosię oraz Ninę. Jako rodzice dają z siebie wszystko, zaś jako para coraz bardziej oddalają się od siebie. Wincent skupia swoją uwagę na rozbudowie fabryki, w której coraz częściej przebywa, nawet nocuje, Lea natomiast rozwija swoją zielarską wiedzę i praktykę. Kiedy jej siostra, Mania, otrzymuje list od ojca z prośbą o spotkanie, a sama nie może pojechać, Lea wyrusza na Syberię, by spotkać się z ojcem. Wprawdzie dociera za późno, lecz odkrywa tam jego tajemnice i poznaje Oresta, z którym losy zwiążą ją także w Warszawie.
"Smak dymu" podzielona jest na trzy części. Część pierwsza opisuje wydarzenia bezpośrednio przed wybuchem pierwszej wojny światowej, część druga cały okres wojenny, natomiast trzecia część to, co działo się od wiosny 1918 r. do jesieni 1920 r. Nastąpiły ogromne zmiany cywilizacyjne, polityczne oraz wewnętrzne bohaterów. Autorka wykreowała świat ze szczegółowym odzwierciedleniem realności. To jak podróż w czasie, gdzie czuje się zapach ziół, smak dymu i leków, a w powietrzu unosi się poświata tajemnicy. Sama bohaterka przemawia do mnie całym sercem. Jest odważna, uczuciowa, delikatna a zarazem silna, uparta, konserwatywna, a przede wszystkim nie poddaje się. I ta siła, wola walki o swoje bardzo mi się w niej podobały. Pomimo obszerności tekstu (ponad 600 stron) i wielu wątków, czyta się szybko i przyjemnie. Polecam dla osób lubiących klimaty historyczne i obyczajowe.
Moja ocena: 8/10
Komentarze
Prześlij komentarz