"ŻOŁNIERSKIE SERCE" Tomasz Betcher
"To nie wojna najbardziej go okaleczyła, tylko rodzina".
Kiedy okładka lub tytuł sugerują tematy wojskowe, nie ma opcji, bym nie sięgnęła po taką książkę. Po pierwsze dlatego, że mam męża żołnierza (weterana), po drugie: sama pracuję w jednostce wojskowej. Można powiedzieć, że wojsko to mój drugi dom.
Już na samym początku spotykamy się z tajemnicą. Piotr Walczak, weteran wojenny, poszkodowany i okaleczony fizycznie, jak i psychicznie, zostaje oskarżony o spowodowanie śmierci kilku żołnierzy podczas pełnienia misji. Dosyć, że musi borykać się z zespołem stresu pourazowego, powracającymi koszmarami, to jeszcze jest prześladowany przez dziennikarzy w związku z sytuacją, jaką miała miejsce w Afganistanie. Uciekając przed nimi, zaszywa się w Sielnie, w starej willi po dziadku Stefanie. I tutaj zaczyna się ta bardziej obyczajowa część powieści.
W willi w Sielnie mieszka wraz z młodszym rodzeństwem Emilia Sadowska. Po wyjściu z domu dziecka, wzięła pod opiekę siostrę Natalię oraz niepełnosprawnego brata Janka. Dom pana Stefana, stał się ich azylem. Kiedy pojawia się w nim Piotr, ich życie się zmienia. Oboje walczą z przeszłością i teraźniejszymi kłopotami. Oboje też dobrze czują się w swoim towarzystwie. Czy małe miasteczko przyjmie i zaakceptuje wojennego weterana? Jaka tajemnicę kryje ojciec Piotra oraz sam Piotr? Czy uda mu się, po ciężkich przeżyciach, wrócić do normalności?
"To była najtrudniejsza walka, w jakiej brał udział, jego własna".
"Żołnierskie serce" to piękna i przejmująca historia dwóch pokiereszowanych przez los młodych osób. Dzięki przeplatanej opowieści możemy cofnąć się do wcześniejszych lat i pomału odkrywać kolejne karty z życia postaci, tworząc ich portret psychologiczny. Obserwujemy w ten sposób przemianę bohaterów i ich walkę z demonami przeszłości.
Moja ocena: 9/10
Za możliwość przeczytania i zrecenzowania dziękuję Wydawnictu W.A.B.
Komentarze
Prześlij komentarz