"POKOLORUJĘ TWÓJ ŚWIAT" Ewa Bauer
"Marzyłam o tym, by zamieszkać w domku z ogrodem, po którym będą biegały psy, a tymczasem gnieździłam się z matką i siostrą na kilkudziesięciu metrach kwadratowych w obskurnym bloku na przedmieściach".
Marzenia są po to, aby je spełniać, dążyć do ich realizacji. Jednak nie zawsze uda się doprowadzić je do skutku, np. kiedy na drodze staje choroba.
Beata to ambitna osoba, marząca o miłości, własnej firmie, dużym domu z ogrodem, po którym będą biegały whippety. I wszystko wskazuje na to, że jej marzenia się ziszczą. W pracy spełnia się zawodowo, poznaje Jana, kupują dwa charty i są szczęśliwi. Do czasu. Kiedy Beata zachodzi w ciążę, jej świat rozsypuje się jak domek z kart.
Nie chcę zdradzać z fabuły zbyt wielu wątków. By dowiedzieć się więcej, trzeba przeczytać. A warto, ponieważ książka jest bardzo emocjonująca. To nie jest powieść z tych lekkich, lecz z tych życiowych, prawdziwych. Opowiada o świadomych wyborach, jakie muszą podjąć trzy kobiety: Beata, jej matka oraz siostra. To wokół nich toczy się fabuła. Każda musi z czegoś zrezygnować, by zyskać coś innego (miłość, pracę, szacunek, a przede wszystkim by móc potem, bez wyrzutów sumienia, spojrzeć sobie w oczy).
Ta smutna i gorzka historia opowiada o sile kobiet, o depresji, o chorobie zwanej DMD. Po jej przeczytaniu zadałam sobie pytanie: ile człowiek jest w stanie udźwigać trosk? Sądzę, że autorka myśli podobnie jak ja: jeden wiele, inny bardzo malutko. Łatwo jest ocenić drugą istotę, nie "wchodząc w jej skórę". Jednak nie wydawajmy pochopnych opinii, bo każdy ma inny próg bólu, dźwigania zmartwień. Niby to fikcja literacka, ale czy w życiu nie jest podobnie? Łzy wzruszenia gwarantowane.
Moja ocena: 9/10
Współpraca z Wydawnictwem Skarpa Warszawska
Komentarze
Prześlij komentarz