"KOLORY NASZYCH SERC" Agnieszka Karecka

Ile kolorów ma człowiek? Tyle ile wyraża emocji. Wyobrażam sobie, że radość ma kolor żółty, a smutek czarny. Jak myślicie, jaką barwę będzie mieć nieczułość? Mnie kojarzy się z zimnym, niebieskim. Taką cechą odznaczała się główna bohaterka. Dla niej liczyły się tylko: sława i pieniądze. Czy pod wpływem zmian w jej życiu jej uczucia się ocieplą, a ciemnoniebieski przybierze błękitną tonację?

Słynna malarka, Melania Goldberg mieszka w ogromnym domu niedaleko Warszawy wraz z gosposią Stefanią i menedżerem Piotrem. Po tym, jak matka zniknęła z jej życia w wieku kilku lat, a ojciec zginął w niewyjaśnionych dotąd okolicznościach, Melania stała się zimna i wyrachowana. Nie zaznawszy od ojca miłości, nie umie kochać. Najlepsza jest w wydawaniu rozkazów i robieniu medialnych afer. 

"Ból zamykał mnie w swoich sidłach. Sprawiał, że nie chciałam już nigdy więcej nikogo pokochać. Przyrzekłam nie dać się wrobić tej marnej sztuczce, zwanej "miłością".

Po jednym z występów na żywo w telewizji, panna Goldberg wybiega oburzona. Wtedy wpada pod samochód. Ten wypadek pozostawił uraz w postaci niesprawnego i bolącego nadgarstka. Jako ceniona malarka musi zrobić wszystko, by doprowadzić rękę do stanu największej używalności. W przeciwnym razie jej kariera polegnie. Z pomocą Piotra, znajduje dobrego rehabilitanta - Wiktora Kolewskiego. Składa mu sensowną propozycję. Czy Wiktor, który ma na utrzymanie 14-letniego brata przyjmie proponowane przez Melanię warunki? Jak pojawienie się habilitanta zmieni życie Melanii?

Ta książka ma wiele aspektów: trudna przeszłość, wpływ dzieciństwa na ukształtowanie człowieka, odnajdywanie siebie, ludzka przemiana. Autorka przekazuje nam powieść pełną uczuć o róznym zabarwieniu. Kolory odgrywają tutaj bardzo ważną rolę nie tylko na płótnie. To, co czujemy przenosimy do życia, na drugiego człowieka. Czasem ta postawa może zadawać ból, ranić, a czasem koić i uczyć kochać. Wszystko zależy od tego, jakimi emocjami się posługujemy.

"Kolory naszych serc" to poruszająca i intrygująca powieść, gdzie fabuła nie pędzi, ale toczy się spokojnie, by zauważyć te najważniejsze elementy, jakie chce przekazać Agnieszka Karecka. Ważną rolę ogldgrywa tu miłość, ale nie tylko ta romantyczna, lecz braterska, siostrzana, matczyna. 

"Ale wszyscy popełniamy błędy. Jesteśmy do tego stworzeni, do bycia nieidealnymi. Słabymi. Nie zmienimy przeszłości, nie naprawimy błędów, których nie da się naprawić, ale możemy iść przez życie razem i nawzajem się dźwigać. (...) Błędy są potrzebne. To one nas budują".